گلها به رنگ سفید تا صورتی کم رنگ، به قطر 3-5 سانتی متر (1-2 اینچ) با پنج گلبرگ، به صورت منفرد یا جفت تولید می شوند و در اوایل بهار جلوی برگ ها ظاهر می شوند.
بادام در آب و هوای مدیترانه ای با تابستان های گرم و خشک و زمستان های معتدل و مرطوب بهترین رشد را دارد. دمای مطلوب برای رشد آنها بین 15 تا 30 درجه سانتیگراد (59 و 86 درجه فارنهایت) است و جوانه های درخت برای شکستن خواب نیاز به سرمای 200 تا 700 ساعت زیر 7.2 درجه سانتیگراد (45.0 درجه فارنهایت) دارند.
بادام درختی غلاف دار به دلیل کلسیمی که دارد باعث استحکام دندان ها و استخوان ها می شود. بادام در سال سوم پس از کاشت محصول اقتصادی خود را آغاز می کند. درختان پنج تا شش سال پس از کاشت به باروری کامل می رسند. میوه در پاییز، 7 تا 8 ماه پس از گلدهی بالغ می شود.
میوه بادام 3.5-6 سانتی متر (1+3⁄8-2+3⁄8 اینچ) طول دارد. این یک مهره نیست بلکه یک دروپ است. پوشش بیرونی، متشکل از یک اگزوکارپ خارجی، یا پوست، و مزوکارپ، یا گوشت، گوشتی در سایر اعضای Prunus مانند آلو و گیلاس، در عوض یک پوشش ضخیم، چرمی، سبز خاکستری (با نمای بیرونی پرزدار) است.
به نام بدنه. داخل پوسته یک اندوکارپ چوبی وجود دارد که یک پوسته مشبک و سخت (مانند قسمت بیرونی یک چاله هلو) به نام pyrena را تشکیل می دهد. در داخل پوسته دانه خوراکی وجود دارد که معمولاً به آن آجیل می گویند.
به طور کلی، یک دانه وجود دارد، اما گاهی اوقات دو دانه وجود دارد. پس از بالغ شدن میوه، پوسته آن شکافته و از پوسته جدا می شود و بین ساقه و میوه یک لایه بریده ایجاد می شود تا میوه از درخت بیفتد.
دانه های Prunus dulcis var. dulcis عمدتاً شیرین هستند. اما برخی از درختان منفرد دانه هایی تولید می کنند که تا حدودی تلخ تر هستند. اساس ژنتیکی تلخی شامل یک ژن واحد است که طعم تلخ آن مغلوب است، که هر دو جنبه اهلی کردن این صفت را آسان‌تر می‌کنند.
میوه های Prunus dulcis var. آماره همیشه تلخ است، همانطور که هسته های دیگر گونه های جنس Prunus، مانند زردآلو، هلو و گیلاس (هر چند به میزان کمتر) تلخ هستند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.